Zo zou je het rustig mogen noemen. Een aantal weken geleden waren Alex en Joke Weerheim in de rechtbank om te getuigen voor een jonge moeder in de hoop dat ze de voogdij over haar dochtertje terug zou krijgen. Joke vertelt: “Na mijn pleidooi was het antwoord van de rechter dat ze terug mocht naar haar moeder. Daarna kregen we complimenten over het werk wat we doen. Een medewerker van de kinderbescherming gaf aan dat we een zeer waardevolle functie in de buurt vervullen. De burgemeester is onder de indruk van ons werk. Hij had er geen idee van dat er rond de 90 kinderen met ons programma worden bereikt.”

 

 

Zo zou je het rustig mogen noemen. Een aantal weken geleden waren Alex en Joke Weerheim in de rechtbank om te getuigen voor een jonge moeder in de hoop dat ze de voogdij over haar dochtertje terug zou krijgen. Joke vertelt: “Na mijn pleidooi was het antwoord van de rechter dat ze terug mocht naar haar moeder. Daarna kregen we complimenten over het werk wat we doen. Een medewerker van de kinderbescherming gaf aan dat we een zeer waardevolle functie in de buurt vervullen. De burgemeester is onder de indruk van ons werk. Hij had er geen idee van dat er rond de 90 kinderen met ons programma worden bereikt.”

 

Maar helaas zo als altijd is het niet altijd rozengeur en maneschijn… Joke vertelt verder: “Toen we vorig jaar begonnen met de bouw van het centrum hadden we volledige toestemming en medewerking vanuit het plaatselijke gemeentehuis. De burgemeester is langs geweest, er was toestemming voor het gebruik van elektriciteit e.d. en er werd gewerkt aan het in orde maken van de vergunningen. Helaas is er een ernstige fout gemaakt, de ambtenaar die aangewezen is voor de begeleiding van alles wat met de bouw te maken heeft, heeft zijn werk niet goed gedaan. Hij heeft verzuimd om onderzoek te doen naar de eigenaren van de grond.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat lekkers vindt gretig aftrek bij de kinderen uit de sloppenwijken.

 

Het blijkt nu dat we gedeeltelijk op het terrein van een bedrijf staan. We staan als het ware op hun trottoir. Het eigenlijke terrein is afgesloten met een muur, wij bevinden ons voor die muur.  We hebben een aantal gesprekken met het bedrijf gevoerd en hen gevraagd om toestemming te geven voor het gebruik van het stukje grond. Helaas zijn ze niet bereid om hier aan mee te werken. We ontdekten dat het stuk grond te koop staat en om verdere problemen  te voorkomen hebben we besloten deze grond aan te kopen. Het is een flink stuk grond en het geeft ons de ruimte om in de toekomst onze activiteiten uit te breiden.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De kinderen genieten van een middagje spelen.