De komende nieuwsbrieven zullen steeds 3 kinderen uit SoL iets vertellen over hoe ze zich voelden toen ze voor het eerst in Springs of Life kwamen wonen en hoe ze zich nu voelen. Ze schrijven over wat hun bezig houdt en hoe ze hun toekomst zien. Als je hun brieven leest, zul je merken dat de wereld aan hun voeten ligt! Bij het vertalen van hun brieven (vanuit het Engels) zijn we ‘dichtbij’ de woorden van de kinderen zelf gebleven.

In deze nieuwsbrief komen Furaha, Joseph en Rose aan het woord. Ze zijn biologische broer en zussen van elkaar, Furaha is de oudste en Rose de jongste. Ook Amani is een biologische broer van hen. Hij zal in een van de volgende nieuwsbrieven wat over zich zelf vertellen.

Brief van Furaha

Mijn naam is Perris Furaha van Springs of Life Mombasa Kenia. Ik ben 22 jaar. Toen ik in 2012 in Springs of Life kwam was het erg moeilijk voor mij, omdat ik niet gewend was om een hele dag ‘opgesloten’ te zitten op 1 plek! Het was erg stressvol. Maar aan de andere kant, genoot ik volop van het heerlijke eten dat ik kreeg, de liefde en zorg van mensen die ik nog nooit eerder had gekend (mama Rhoda en papa Paul). Ik werd voorgesteld aan mijn ‘broers’ en ‘zussen’ ondanks dat ik deze helemaal niet kende. Ik had andere broers en zussen, dus dit was ook gek voor mij, maar ik moest me aanpassen.

We werden naar school gebracht en iedereen moest zeggen in welke klas hij/zij zat. Tot dan was ik, vanuit mijn thuis, door de vele uitdagingen, niet gewend om naar school te gaan. Dus kwam ik in de klas waar veel van mijn ‘broers’ en ‘zussen’ ook kwamen (tot op de dag van vandaag kan ik nóg voelen hoe verdrietig ik toen was).

Springs of Life leerde mij, en leert mij nog steeds, heel veel goede dingen. Zoals goed samenleven met anderen, degenen die in je nabijheid zijn liefhebben. Een ieders achtergrond respecteren en eren. Maar het meeste is werk. Ik geloof nu dat er geen werk is dat ik niet kan doen, behalve als het illegaal is.

Ik zit nu in het 4e leerjaar en over 3 maanden ga ik mijn middelbare school afsluiten. Nu zorg ik ervoor dat, telkens als ik op school ben, ik nuttig met mijn studie bezig ben. Ik vraag me vaak af welk cijfer ik aan het eind zal krijgen. Mijn beste vakken zijn aardrijkskunde en biologie, maar wat me frustreert zijn de resultaten die ik erop krijg na toetsen. Denkend aan de worstelingen en het harde werk dat ik erin heb gezet, snap ik niet dat dit steeds opnieuw gebeurt. Ik houd niet van wiskunde en scheikunde omdat deze mij overweldigen elke keer als ik erin duik.

Vanaf volgend jaar, zal ik de Port Management (management opleiding voor havenbeheer) gaan doen, wat me ongeveer 3 jaar gaat kosten. Van daaruit zal ik voorbereidingen treffen voor mijn paspoort, zodat ik, na mijn afstuderen kan solliciteren voor een baan in het buitenland, in Nederland of Singapore. Ik wil van daaruit gaan werken.

Mijn grootste wensen zijn om in het buitenland te werken. Zodat ik meer ervaringen kan krijgen van verschillende mensen. Ik wil meer in het leven ontdekken en ik wil verandering brengen in het leven van mijn familie. Ik wil mijn achtergrond veranderen. Ik wil tot hulp zijn. Zoals dat mij ook heeft gebracht die ik vandaag ben en die ik morgen zal zijn. Ik wil een rolmodel zijn en een mentor voor iemand in Kenia en in de wereld. Zo waar God leeft, weet ik dat ik dit recht in mijn hand heb. Kan ik daar een ‘amen’ op krijgen?

Brief van Joseph

Ik ben Joseph Kahindi en ik ben geboren op 11 mei 2004 in een plaats genaamd Kanamai. Ik ben opgevoed door een alleenstaande ouder. Ik ben opgevoed door mijn moeder genaamd Kadzo Charo. Ik hou zoveel van mijn moeder dat ik een kogel voor haar zou opvangen. De reden waarom ik van mijn moeder hou is dat, voordat ik naar Springs of Life kwam, ze goed voor mij en mijn broers en zussen zorgde. Eigenlijk ben ik de tweede van een gezin van vijf. Mijn moeder was financieel niet stabiel. Ik herinner me dat lunch bij ons thuis zeldzaam was. Ondanks onze levensomstandigheden liet ze ons niet in de steek zoals de meeste moeders doen. Ze stond ons bij door dik en dun en dat is waarom ik haar mijn held noem.

Er was een leuk koppel, die door God aangeraakt werd, die besloot ons te helpen. Vader Paul en moeder Rhoda. Mijn God, die in de hemel is, zegen het werk van hun handen. Deze mensen zagen waar we doorheen gingen, zoals in gescheurde kleren lopen, niet naar school gaan, niet goed eten en ze besloten ons als een man en vrouw naar een plek, genaamd Springs of life, te brengen om voor ons te zorgen. Ze brachten ons zelfs naar school, en dat is waar mijn stralende toekomst oplichtte. Eigenlijk had ik daarvoor geen hoop.

In Springs of life wonen is geweldig. Voor mij individueel heeft het geholpen mijn toekomst aan te scherpen, want nu kan ik mezelf zien als een geweldig persoon in de nabije toekomst. Ze hebben me naar een school gebracht waar ik mijn basis onderwijs heb afgerond, en ze hebben me naar een internaat middelbare school gebracht genaamd St. Andrian Kiongwani Boys. Dit is de beste school ooit. De leeromgeving en faciliteiten zijn heel goed. Ik vind de activiteiten die daar plaatsvinden heel leuk. Ik ben bij het rugby team van school gegaan en ik zit bij de beste zeven. Mijn rol is sprinter en rechtsbuiten. Mijn favoriete vakken zijn engels en aardrijkskunde. Nu kan ik met trots zeggen dat wanneer ik klaar ben met de opleiding, ik graag een piloot wil zijn en ik hoop dat mijn droom uit mag komen.

Brief van Rose

Beste,

Mijn naam is Rose Chengo en ik ben een 14 jaar oud meisje. Ik ben geboren in 2010 in Changamwe. Toen ik naar Springs of life kwam was ik een klein meisje en was ik verlegen  ten opzichte van mensen, de omgeving en het eten. Kun je geloven dat ik angst had om in een groot huis te wonen? Maar na een tijdje werd ik zelfverzekerd omdat mij liefde, respect en vriendelijkheid werd getoond. Vrede hebben met anderen en geduldig zijn omdat er tijd genoeg is voor alles. De mensen die het dichtst bij mij staan en waar ik mee kan praten zijn mama Rhoda en papa Paul, want zij hebben mij liefde laten zien en dat heeft de angst weggejaagd.

Ik voel me gelukkig dat ik in Springs of Life ben, want nu heb ik de kans om mijn lot te veranderen. Ik kan nu respect tonen aan mama, papa, mijn broers en zussen en ook aan vreemden. Ik heb verschillende talen geleerd, zoals: Engels, Kiswahili, een klein beetje Frans, Duits, Grieks, Hebreeuws en ook Nederlands. Ik word ook in contact gebracht met sport, de stad, zoals World Waters (NB: dit is een zwemparadijs waar Marion en Sandra met de kinderen zijn geweest tijdens hun bezoek), Boko-Boko (dit is het restaurant waar ze tijdens een bezoek met de kinderen hebben gegeten, een restaurant met een keuken uit de Seychellen) en veel andere plaatsen. En we houden van bezoekers.

Ik zit op de Sino African Friendship (SAF) junior secondary school. Het is een meisjes internaat. De dagen op school gaan vrij snel, want we hebben negen vakken per dag en in de avond sporten we. En ’s avonds gaan we ook nog drie uur huiswerk doen. Mijn favoriete vak is geïntegreerde wetenschap. Dit, omdat ik dan naar een laboratorium mag gaan en dingen mag mengen. Ook kunnen we daar onze geest ontwikkelen en levende wezens onderzoeken. Mijn slechtste vak is Kiswahili, want het is makkelijk om te spreken, maar moeilijk om op papier te zetten. Mijn andere slechte vak is huis wetenschap, want het is makkelijk om te koken maar lastig om alle stappen op papier te zetten.

In de compitency based curriculum (cbc) (het cbc richt zich minder op wat leerlingen moeten weten en meer op de manier waarop leerlingen hun kennis, vaardigheden en houding toepassen op de echte wereld) staan richtingen die je moet nemen om naar de senior school te gaan. De eerste richting is: science (= wetenschap), technology (= technologie), engineering (= ingenieurswetenschappen) en mathematics (=wiskunde) (STEM). De tweede richting is het sociale pad en de derde richting is het talent en vaardigheden pad.

Als ik in de STEM richting ga wil ik de meest succesvolle chirurg van de hele wereld worden. Als ik de sociale richting ga wil ik een bekende advocaat of hoogleraar/professor worden, maar als ik in de talent en vaardigheden richting ga wil ik een hele populaire actrice worden in de wijde wereld. De leraren zijn degenen die onze richting kiezen aan de hand van onze resultaten op school.

Moge de almachtige God ieder van jullie die ons helpt, zegenen.