Sinds een aantal maanden wonen Roxanna (9) en Sebastian (7) bij de familie Weerheim. Ruim 4 jaar geleden kwamen Joke en Alex met het gezin van deze kinderen in contact. Moeder was drugsverslaafd en al gauw werd duidelijk dat ze niet wilde veranderen. Met alle gevolgen van dien…..
Sinds een aantal maanden wonen Roxanna (9) en Sebastian (7) bij de familie Weerheim. Ruim 4 jaar geleden kwamen Joke en Alex met het gezin van deze kinderen in contact. Moeder was drugsverslaafd en al gauw werd duidelijk dat ze niet wilde veranderen. Met alle gevolgen van dien. De kinderen werden verwaarloosd. De Chileense kinderbescherming greep in en wilde broer en zus in een kindertehuis plaatsen. Joke legt uit hoe de kinderen bij hen terecht kwamen: ‘Wij kenden het gezin en de kinderen al en de kinderen kenden ons. Via een soort kort geding hebben we de tijdelijke voogdij gevraagd en gekregen. Begin juli hebben we een gesprek met een advocaat over de voogdij van de pleegkinderen op de lange termijn. We hebben een verzoek gedaan om de voogdij over hen te krijgen tot ze meerderjarig zijn. We kunnen ze dan meer stabiliteit bieden. Het is zo goed als zeker dat we hen permanent toegewezen krijgen’
Het zijn intensieve weken voor Joke en Alex in Santiago de Chili. De openbare basisscholen staken waardoor duizenden kinderen niet naar school kunnen. Ook hun pleegkinderen gaan niet naar school. Joke vertelt: ‘We geven de kinderen ‘s ochtends een aantal uren les om te voorkomen dat ze teveel achterop raken.’
Na schooltijd wordt er in het sociale centrum lekker geknutseld. Vandaag wordt er iets gemaakt met papier-maché.
De activiteiten van Joke en Alex en hun team breiden zich gestaag uit. Omdat ze handen te kort komen is er contact gezocht met een katholieke parochie in de buurt. Binnenkort is er een gesprek met een leidinggevende binnen de kerk. ‘We willen graag een presentatie over ons werk houden voor de jongeren uit deze parochie in de hoop dat deze jongeren betrokken willen worden bij ons werk’ , aldus Joke.
Het leven van Joke in Santiago de Chili is er één van uitersten. Het ene moment geeft Joke les aan haar pleegkinderen, het volgende moment voert ze een pittig gesprek met een drugsdealer. ‘Deze drugsdealer, een dame, probeerde drugs te verkopen aan een jonge moeder die met onze begeleiding juist probeert om een leven zonder drugs te leiden. Dat kunnen en willen we niet laten gebeuren. We hebben haar duidelijk te verstaan gegeven bij deze moeder uit de buurt te blijven, anders blijft het zeker niet zonder gevolgen’, besluit Joke.
